အစီအစဥ္ တက်မဟုတ္ဘဲ စာလံုး တစ္လံုးႏွစ္လံုးေလာက္ ေကာက္ျခစ္ၾကည့္ခ်င္တယ္.။ စိတ္ေတြကို စုစည္းၿပီး ခြန္အားေတြ ဖ်စ္ညစ္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စကားလံုးေတြ မထြက္လာပါဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ငါဟာ ပြင့္လင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့လို႕ပဲ..။ ငါ့အေၾကာင္းေတြ ကို မေျပာခ်င္ဘူး။ လူေတြ သိရင္ ကဲ့ရဲ႕လိမ့္မယ္။ ေ၀ဖန္လိမ့္မယ္။ ရႈံ႕ခ်လိမ့္မယ္။ ငါေၾကာက္တယ္။
ဒါဆို ဘာလို႕ ဘေလာ့ေရးလဲ။
သူမ်ားေတြ ဘေလာ့ေတြ မွာ စာေလးေတြ ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေရးထားတာကို ႀကိဳက္တယ္.။ ကိုယ္ေတာ့မလုပ္တတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လိုက္လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ မရဘူးလား.။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္လက္ခံရင္ ရၿပီေလ။
ငါ့စိတ္ေတြ ရႈပ္ေထြးေနသလား ဆိုတာ ငါမသိေတာ့ ငါေရးတဲ့စာေတြကလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
ငါက ေပးဆပ္သူမဟုတ္ဘူး။ ဒါ ငါ့ကိုယ္ငါ အားေပးတာ..။
အကူအညီဆိုတာ ယူတိုင္းေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ အကူအညီဆိုတာ ညီမွ ကူလို႕ရတာ.။ ကိုယ္က အကူအညီယူတဲ့သူ ထက္စာရင္ အကူအညီေပးႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းတုန္းက `ေရးေပးပါ´ဆိုတာမွာ ေရးေပးထားတဲ့စာေပါ့။ သင့္ေၾကာင့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေကာင္းေသာ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြ ျဖစ္သြားပါေစတဲ့။ ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ သင္မေျပာင္းလဲပါနဲ႕ တဲ့။
ငါေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားတယ္။ ဘာကို စဥ္းစားတာလဲဆိုေတာ့..။ ငါေန႕စဥ္ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲဆိုတာကိုေပါ့။ ဟုတ္တယ္..။ ငါက လူငယ္တစ္ေယာက္..။ အေပ်ာ္အပါး ေတြ လိုအပ္တယ္။ လိုခ်င္တယ္။ ငါလုပ္တယ္.။ ေပ်ာ္တယ္ ။ ပါးတယ္.။ ေဟးလား၀ါးလား.. အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ကုန္ၿပီ။ ကုန္ပေစ..။ ငါ့အသက္ အခုမွ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္.။ ငါ့ဘ၀က အခုမွ အစ..။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ရပ္ထားတဲ့ ငါ့ေျခေထာက္ကို ငါယံုတယ္..။ သူက ငါ့ကို လွဲမသိပ္ဘူး.။ ဒါေပမယ့္ ငါလွဲက်သြားမွာကို ေၾကာက္တယ္။ ငါ့ကို ဘယ္သူမွ ေထြးေပြ႕မွာ မဟုတ္လို႕ေလ..။
ရည္းစား.. တဲ့။ ဟားဟား .. ေတာ္ေတာ္ရီရတဲ့ စကားလံုးပဲ..။ ငါခ်စ္တယ္လို႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေျပာလိုက္တာ သူက ငါ့ကို ခ်စ္တယ္လို႕ ျပန္ေျပာေတာ့ အဲဒါ ငါ့ရည္းစားေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ.. ။ ဘာျဖစ္လဲ လူငယ္ပဲ.။ ရည္းစားထားတာ ဘာဆန္းလို႕လဲ..။ သူနဲ႕ ခ်ိန္းေတြ႕မယ္.။ ဖက္ထားမယ္.။ နမ္းမယ္..။ ၿပီးေတာ့ေကာ..။ သူနဲ႕စကားေတြ တီတီတာတာေတြ ေျပာမယ္..။ ဖုန္းေတြ ဆက္မယ္ ။ မက္ေဆ့စ္ေတြ ပို႕မယ္..။ သူ႕အတြက္ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ၀ယ္ေပးမယ္..။ သူစိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္မယ္..။ ျပန္ေခ်ာ့မယ္.။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို ငါလက္ထပ္ဖို႕ အခုထိေတာ့မစဥ္းစားေသးဘူး.။ ငါ.. ငယ္ေသးတယ္ေလ..။
တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ ငါေသရမွာ.. ။ ဒါကို ငါသိတယ္..။ ဟုတ္တယ္.. မင္းလည္းေသရမွာပဲ..။ ဒီေတာ့ ငါတို႕ တစ္ခါတစ္ေလ အတူတူ ေသမယ့္ အေၾကာင္းေလး စဥ္းစားမယ္.။ ငါေသရင္ ငါ့အတြက္ ဘယ္သူေတြ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာလဲ..။ ဘယ္သူေတြက လြမ္းဆြတ္မွာလဲ.. ။ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေပါ့ အဲထက္ေတာ့ မပိုႏိုင္ဘူးထင္ပါတယ္။ ငါေသရင္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြက ငါ့ေနာက္ကို လိုက္ခဲ့မွာလား.။ ဒါဆို ငါ ေကာင္းတာေတြ ေရြးလုပ္ခ်င္တယ္။ ဟင္.. ေကာင္းတာလုပ္တာကို ငါႀကိဳက္မွ ၾကိဳက္ရဲ႕လား.။ ငါမၾကိဳက္တဲ့ အလုပ္ေတြလည္း ပါေနမွာလား..။ မလုပ္ခ်င္ဘူးကြာ..။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ..။ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းပဲ..။
ေတာ္ၿပီ..။ ငါျဖဳန္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ေငြေတြ ၿပီးေတာ့ ငါ့ခြန္အားေတြ .ငါ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ငါေမ့ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္..။ ေရွ႕ကို ငါတစ္ခ်က္ေ၀ွ႕ၾကည့္လိုက္မယ္.။ ငါ့ကို ေစာင့္ေနသူ ဘယ္သူရွိလဲလို႕..။ မႈန္ရီရီေတာ့ ျမင္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသမင္းေတြလား မသိဘူး..။ ငါျဖည္းျဖည္းေလးပဲ သြားမယ္ကြာ..။ ဟာ...ေစာင့္ေနတာ ငါ့ခ်စ္သူပါလား..။ ငါဘာလို႕ ေႏွးေကြးေနခဲ့မိတာပါလိမ့္..။ ငါေၾကာက္ေနတာလား.. ။ ဟုတ္တယ္..။ ငါေၾကာက္ေနတာ..။ မင္းေကာ.. ငါေၾကာက္ေနတာလို႕ မထင္ဘူးလား..။
ငါေၾကာက္ေနတာက ဘာလဲ...။
ဒါဆို ဘာလို႕ ဘေလာ့ေရးလဲ။
သူမ်ားေတြ ဘေလာ့ေတြ မွာ စာေလးေတြ ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေရးထားတာကို ႀကိဳက္တယ္.။ ကိုယ္ေတာ့မလုပ္တတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လိုက္လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ မရဘူးလား.။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္လက္ခံရင္ ရၿပီေလ။
ငါ့စိတ္ေတြ ရႈပ္ေထြးေနသလား ဆိုတာ ငါမသိေတာ့ ငါေရးတဲ့စာေတြကလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
ငါက ေပးဆပ္သူမဟုတ္ဘူး။ ဒါ ငါ့ကိုယ္ငါ အားေပးတာ..။
အကူအညီဆိုတာ ယူတိုင္းေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ အကူအညီဆိုတာ ညီမွ ကူလို႕ရတာ.။ ကိုယ္က အကူအညီယူတဲ့သူ ထက္စာရင္ အကူအညီေပးႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းတုန္းက `ေရးေပးပါ´ဆိုတာမွာ ေရးေပးထားတဲ့စာေပါ့။ သင့္ေၾကာင့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေကာင္းေသာ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြ ျဖစ္သြားပါေစတဲ့။ ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ သင္မေျပာင္းလဲပါနဲ႕ တဲ့။
ငါေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားတယ္။ ဘာကို စဥ္းစားတာလဲဆိုေတာ့..။ ငါေန႕စဥ္ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲဆိုတာကိုေပါ့။ ဟုတ္တယ္..။ ငါက လူငယ္တစ္ေယာက္..။ အေပ်ာ္အပါး ေတြ လိုအပ္တယ္။ လိုခ်င္တယ္။ ငါလုပ္တယ္.။ ေပ်ာ္တယ္ ။ ပါးတယ္.။ ေဟးလား၀ါးလား.. အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ကုန္ၿပီ။ ကုန္ပေစ..။ ငါ့အသက္ အခုမွ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္.။ ငါ့ဘ၀က အခုမွ အစ..။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ရပ္ထားတဲ့ ငါ့ေျခေထာက္ကို ငါယံုတယ္..။ သူက ငါ့ကို လွဲမသိပ္ဘူး.။ ဒါေပမယ့္ ငါလွဲက်သြားမွာကို ေၾကာက္တယ္။ ငါ့ကို ဘယ္သူမွ ေထြးေပြ႕မွာ မဟုတ္လို႕ေလ..။
ရည္းစား.. တဲ့။ ဟားဟား .. ေတာ္ေတာ္ရီရတဲ့ စကားလံုးပဲ..။ ငါခ်စ္တယ္လို႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေျပာလိုက္တာ သူက ငါ့ကို ခ်စ္တယ္လို႕ ျပန္ေျပာေတာ့ အဲဒါ ငါ့ရည္းစားေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ.. ။ ဘာျဖစ္လဲ လူငယ္ပဲ.။ ရည္းစားထားတာ ဘာဆန္းလို႕လဲ..။ သူနဲ႕ ခ်ိန္းေတြ႕မယ္.။ ဖက္ထားမယ္.။ နမ္းမယ္..။ ၿပီးေတာ့ေကာ..။ သူနဲ႕စကားေတြ တီတီတာတာေတြ ေျပာမယ္..။ ဖုန္းေတြ ဆက္မယ္ ။ မက္ေဆ့စ္ေတြ ပို႕မယ္..။ သူ႕အတြက္ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ၀ယ္ေပးမယ္..။ သူစိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္မယ္..။ ျပန္ေခ်ာ့မယ္.။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို ငါလက္ထပ္ဖို႕ အခုထိေတာ့မစဥ္းစားေသးဘူး.။ ငါ.. ငယ္ေသးတယ္ေလ..။
တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ ငါေသရမွာ.. ။ ဒါကို ငါသိတယ္..။ ဟုတ္တယ္.. မင္းလည္းေသရမွာပဲ..။ ဒီေတာ့ ငါတို႕ တစ္ခါတစ္ေလ အတူတူ ေသမယ့္ အေၾကာင္းေလး စဥ္းစားမယ္.။ ငါေသရင္ ငါ့အတြက္ ဘယ္သူေတြ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာလဲ..။ ဘယ္သူေတြက လြမ္းဆြတ္မွာလဲ.. ။ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေပါ့ အဲထက္ေတာ့ မပိုႏိုင္ဘူးထင္ပါတယ္။ ငါေသရင္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြက ငါ့ေနာက္ကို လိုက္ခဲ့မွာလား.။ ဒါဆို ငါ ေကာင္းတာေတြ ေရြးလုပ္ခ်င္တယ္။ ဟင္.. ေကာင္းတာလုပ္တာကို ငါႀကိဳက္မွ ၾကိဳက္ရဲ႕လား.။ ငါမၾကိဳက္တဲ့ အလုပ္ေတြလည္း ပါေနမွာလား..။ မလုပ္ခ်င္ဘူးကြာ..။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ..။ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းပဲ..။
ေတာ္ၿပီ..။ ငါျဖဳန္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ေငြေတြ ၿပီးေတာ့ ငါ့ခြန္အားေတြ .ငါ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ငါေမ့ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္..။ ေရွ႕ကို ငါတစ္ခ်က္ေ၀ွ႕ၾကည့္လိုက္မယ္.။ ငါ့ကို ေစာင့္ေနသူ ဘယ္သူရွိလဲလို႕..။ မႈန္ရီရီေတာ့ ျမင္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသမင္းေတြလား မသိဘူး..။ ငါျဖည္းျဖည္းေလးပဲ သြားမယ္ကြာ..။ ဟာ...ေစာင့္ေနတာ ငါ့ခ်စ္သူပါလား..။ ငါဘာလို႕ ေႏွးေကြးေနခဲ့မိတာပါလိမ့္..။ ငါေၾကာက္ေနတာလား.. ။ ဟုတ္တယ္..။ ငါေၾကာက္ေနတာ..။ မင္းေကာ.. ငါေၾကာက္ေနတာလို႕ မထင္ဘူးလား..။
ငါေၾကာက္ေနတာက ဘာလဲ...။
2 comments:
ဘာမွမေၾကာက္ပါနဲ႔.. ရဲရဲေရွ႕တိုးပါ.. အေလာေတာ့မႀကီးနဲ႔.. ခပ္မွန္မွန္ တြက္ဆၿပီးေတာ့.. လွမ္းေပါ့.. ေရွ႕မွာရွိတာ.. ေသမင္းလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္.. ဒါဟာေၾကာက္စရာမဟုတ္ဘူး.. ခ်စ္သူလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္.. မိတ္ေဆြေတြလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္.. ဘာျဖစ္ျဖစ္.. ေၾကာက္ေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး ေမာင္ေလးဂရင္း.. အားေပးေနပါတယ္..။
@ၾကည္ျဖဴခင္ခင္
အရူးထမိျခင္းပါဗ်ာ
Post a Comment