ကိုယ့္အလွည့္

        ရြာထဲက သူမ်ားအေမေတြ ေသေတာ့ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးက အသုဘ ကမၼဌာန္း စီးျဖန္းၿပီး လကၡဏာေရး သံုးပါး ျမင္ေအာင္ ထင္ေအာင္ ရႈၾကဖို႕ အၿမဲေဟာေန ေျပာေနက်။ သူ႕မယ္ေတာ္ပ်ံလည္း က်ေရာ ခ်ံဳးပြဲခ်ၿပီး ငိုလိုက္တာ တက္မတက္ ခ်က္မတတ္ပဲ ျဖစ္ေနသတဲ့။ ဒါနဲ႕ တပည့္ေတြက တရားနဲ႕ေျဖပါဘုရား လို႕  ၀ိုင္းေလွ်ာက္ၾကေတာ့ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္က

    ` ဟဲ့ သူမ်ားအေမေတြ ေသတာက ေျဖလို႕ရတယ္၊ ဒါက ငါ့အေမဟ ´ လို႕ ေျပာလိုက္တယ္တဲ့။

လူဆိုတာ ေျဖတတ္ဖို႕လိုတယ္ လုိ႕ က်ေနာ္ထင္တယ္ဗ် ။ ေလာကမွာ ေျဖတတ္ရင္ ေျပတယ္ ။ ေခ်တတ္ရင္  ေက်တယ္။ မေျဖႏိုင္၊ မေက်ႏိုင္တဲ့ ျဖစ္တတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြဟာ တႏုံ႕ႏုံ႕ ခံစားေနရၿပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို နစ္နာေအာင္လုပ္ရင္လုပ္ ၊ မဟုတ္ရင္ သူတစ္ပါး ကို လူအဖြဲ႕အစည္းကို နစ္နာေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။ သိမ္ငယ္စိတ္၀င္တဲ့ အစြန္းနဲ႕ စိတ္ႀကီး၀င္လြန္းတဲ့ အစြန္း၊ အစြန္းတရား တစ္ခုခုဘက္ကို ေရာက္သြားတတ္တယ္။

             လူ႕ဘ၀ဆိုတာ အငိုနဲ႕စၿပီး အငိုနဲ႕ပဲ ဆံုးရတယ္ဆိုေပမယ့္ အသက္ရွင္သန္ေနထုိင္တုန္းမွာေတာ့ အၿပံဳးနဲ႕ ေနႏိုင္ဖို႕ အေရးႀကီးပါတယ္တဲ့။ေခါင္းပိုင္း နဲ႕ အျမီးပိုင္းကို ပစ္လိုက္ရတာ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ အလယ္သားက ကိုယ့္လက္ထဲ က်န္ေနရင္ေတာ္ေသးတာေပါ့။ အလယ္သားေလးပါ ေသာကပရိေဒ၀  လက္ထဲထိုးအပ္လိုက္ရတယ္ဆိုရင္ေတာ့ သြားၿပီ။

========================================================================== 

ဖတ္မိတာေလးေတြ ေကာက္ျခစ္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေလးကို ဖတ္လိုက္ရင္ စိတ္ထဲတစ္ခုခု အေတြးေလး၀င္ သြားမယ္လို႕ထင္မိပါသည္။ ေလာကႀကီးမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနက် သဘာ၀တရားေတြ အမ်ားႀကီးပါ ။ အဲဒါေတြနဲ႕ လူတိုင္း ႀကံဳၾကရမွာပဲ ။ ဒါေတြက ႀကိဳျပင္ဆင္ထားလို႕ရတဲ့ အရာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀မ္းနည္းစရာနဲ႕ ႀကံဳတတ္မွန္းသိတယ္။ တကယ္ႀကံဳလာတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲလို သဘာ၀ေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ ၿပီ။ ဆိုလိုတာက ျဖစ္ပ်က္ေနက်သဘာ၀တရားႀကီးထဲမွာ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိတတ္ရင္ ခုနကေျပာသလို ေခါင္းပိုင္းနဲ႕ အၿမီးပိုင္းေလာက္ပဲ ပစ္လိုက္ရမွာပါ။ အလယ္သားေလး မ်ား ေပ်ာ္ရႊင္သာယာ ၾကည္ႏူးမႈေတြ ရယူႏိုင္ၾကပါေစ..။

ျပံဳးစရာေလး တစ္ခု တင္ေပးထားပါသည္။ နားေထာင္ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ..။